Моксиспан 400 мг № 5 табл п/о
Рецепт бойынша
Тауарлардың көрінісі фотосуретте көрсетілгеннен өзгеше болуы мүмкін

Моксиспан 400 мг № 5 табл п/о

Қолжетімділігі
Тауар қолда жоқ
Үлгі
2000999420405
Елі
Индия
  • Сипаттама

Сипаттама

Дәрілік затты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық

МОКСИСПАН

Саудалық атауы

МОКСИСПАН

Халықаралық патенттелмеген атауы

Моксифлоксацин

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 400 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 436.340 мг моксифлоксацин гидрохлориді (400 мг моксифлоксацинге баламалы)

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза (Ran Q PH101), лактоза моногидраты,натрий кроскармеллозасы, магний стеараты

таблетка қабығының құрамы: гидроксипропилметилцеллюлоза (Метоцел E15 LVP), гидроксипропилметилцеллюлоза(Метоцел E 5 LVP), макрогол 4000, титанның қостотығы (Е 171), тальк, темірдің (III) қызыл тотығы (қызыл Сикофарм 30) (Е 172

Сипаттамасы

Шабдалы түсті үлбірлі қабықпен қапталған, капсула пішінді, екі жақ беті тегіс таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Микробқа қарсы препараттар – хинолон туындылары. Фторхинолондар. Моксифлоксацин.

АТХ коды J01MA14

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі және биожетімділігі

Пероральді қабылдаған кезде моксифлоксацин жылдам және толық дерлік сіңеді. Абсолютті биожетімділігі 91%-ға жуықты құрайды.

Моксифлоксацин фармакокинетикасы 50-ден 800 мг-ге дейінгі дозада бір рет, сондай-ақ тәулігіне 600 мг-ден 10 күн бойы қабылдағанда дозаға тәуелді болады. 400 мг моксифлоксацинді бір рет пероральді қабылдағаннан кейін қандағы ең жоғары концентрациясына (Сmax) 0.5-4 сағат ішінде жетіп, 3.1 мг/л құрайды. Плазмадағы ең жоғары және ең төмен концентрациялары тепе-тең жағдайда (күн сайын тәулігіне бір рет 400 мг) тиісінше 3,2 және 0,6 мг/л құрайды. Тепе-тең жағдайда дозалау аралығының шегінде препараттың экспозициясы бірінші дозаны қабылдағаннан кейінгіге қарағанда, шамамен 30%-ға жоғары.

Таралуы

Моксифлоксацин қан тамырларынан тыс арнада өте жылдам таралады. 400 мг қабылдағаннан кейін фармакокинетикалық қисығы астындағы ауданы (AUC) 35 м∙г сағ/л құрайды. Тепе-тең жағдайдағы таралу көлемі 2 л/кг құрайды. In vitro және ex vivo тәжірибелерде қан ақуыздарымен байланысуы препарат концентрациясына тәуелсіз 40-42% құрады. Моксифлоксацин негізінен сарысу альбуминімен байланысады.

400 мг моксифлоксацинді бір рет пероральді қабылдағаннан кейін келесі шектік концентрациялары (геометриялық орташа) байқалды:

Тін

Концентрация

Орын: Плазма қатынасы

Плазма

3.1 мг/л

-

Сілекей

3.6 мг/л

0.75 - 1.3

Күлдіреуіктің ішіндегісі

1.61 мг/л

1.71

Бронхтың шырышты қабығы

5.4 мг/кг

1.7 - 2.1

Альвеолярлық макрофагтар

56.7 мг/кг

18.6 - 70.0

Сөл

20.7 мг/л

5 - 7

Гаймор қойнауы

7.5 мг/кг

2.0

Торлы қойнау

8.2 мг/кг

2.1

Мұрын полиптері

9.1 мг/кг

2.6

Интерстициальді сұйықтық

1.02 мг/л

0.8 - 1.42,3

Әйелдердің жыныс мүшелері*

10.24 мг/кг

1.724

* 400 мг бір рет вена ішіне енгізу

1 қабылдағаннан кейін 10 сағат

2 байланыспаған заттың концентрациясы

3 қабылдағаннан кейін 3-тен 36 сағатқа дейін

4 инфузиялау соңына

Биотрансформациясы

Биотрансформациясының 2-ші фазасынан өткеннен кейін моксифлоксацин организмнен бүйрек және асқазан-ішек жолы (АІЖ) арқылы өзгеріссіз күйінде де, белсенді емессульфоқосылыстар (М1) мен глюкуронидтер түрінде де (М2) шығарылады. М1 және М2 адамға қатысы бар бірден-бір метаболиттер болып табылады, екеуі де микробиологиялық белсенді емес. Оксидативті метаболизм белгілері анықталған жоқ.

Шығарылуы

Моксифлоксацин 12 сағатқа жуық орташа ақырғы жартылай шығарылу кезеңімен плазмадан шығарылады. 400 мг дозадан кейін дененің көрінетін орташа жалпы клиренсі минутына 179-дан 246 мл дейінді құрайды. Бүйрек клиренсі шамамен 24 - 53 мл/мин құрады, бұл препараттың бүйректен ішінара өзекшелік реабсорбциясын айғақтайды. 400 мг дозадан кейін, несептен (өзгермеген препарат үшін шамамен 19%, М1 үшін шамамен 2,5% және М2 үшін шамамен 14%) және нәжістен қалпына келуі (өзгермеген препарат шамамен 25%, М1 үшін шамамен 36% және M2 үшін қалпына келу жоқ) 96%-ға жуықты құрады.

Моксифлоксацинді ранитидинмен немесе пробенецидпен бір мезгілде қабылдау бастапқы дәрілік заттың бүйрек клиренсіне ықпал еткен жоқ.

Егде жастағы адамдар және дене салмағы төмен пациенттер

Плазмадағы неғұрлым жоғары концентрациялары дене салмағы төмен дені сау еріктілерде (мысалы, әйелдерде) және егде жастағы еріктілерде байқалады.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек жеткіліксіздігі бар (>20 мл/мин/1,73м2 креатинин клиренсін қоса) пациенттерде моксифлоксациннің фармакокинетикалық қасиеттерінің елеулі айырмашылығы жоқ. Бүйрек функциясы төмендегенде М2 метаболитінің (глюкуронидтің) концентрациялары 2,5 есе ұлғаяды (креатинин клиренсі <30 мл/мин/1,73 м2 болғанда).

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр жеткіліксіздігі бар (Чайлд-Пью A, B) пациенттерде қазіргі уақытқа дейін жүргізілген фармакокинетикалық зерттеулер негізінде, дені сау еріктілермен салыстырғанда қандай да бір айырмашылықтар бар-жоғын анықтау мүмкін емес. Бауыр функциясының бұзылуы плазмадағы М1 әсерінің жоғарылығымен байланысты болды, ал бастапқы препараттың әсері дені сау еріктілерге әсерімен салыстырымды болды. Моксифлоксацинді бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде клиникалық қолданудың жеткілікті тәжірибесі жоқ.

Фармакодинамикасы

Әсер ету механизмі

Моксифлоксацин грамоң және грамтеріс қоздырғыштардың кең ауқымына қарсы in vitro әсерін білдіреді. Моксифлоксациннің бактерицидті әсері репликация, транскрипция мен репарация және бактериялық ДНҚ үшін қажетті екі II типті бактериялық топоизомеразаны (ДНҚ гиразасы мен топоизомераза IV) тежеуге негізделген.

С8-Н-пен салыстырғанда, төзімді мутантты грамоң бактериялардың жоғары белсенділігіне және неғұрлым төмен іріктелуіне С8-метокситобы жағдай жасайтын тәрізді. С7 жағдайында массивті бициклоаминді ауыстырғыштың қатысуы кейбір грамоң бактерияларда бақыланатын norA және pmrA гендерімен байланысты белсенді эффлюкске кедергі келтіреді.

Фармакодинамикалық зерттеулер моксифлоксациннің бактерицидтік әсері оның концентрациясына тәуелді екенін көрсетті. Препараттың ең төмен бактерицидті концентрациялары (ЕТБК) ең төмен тежейтін концентрацияларына (ЕТТК) жақын.

Адамның ішек флорасына әсері

Моксифлоксацинді пероральді түрде енгізгеннен кейін еріктілерде ішек флорасында мынадай өзгерістер байқалды: Escherichia coli, Bacillus spp., Enterococcus spp. және Klebsiella spp., сол сияқты анаэробтар Bacteroides vulgatus, Bifidobacterium spp., Eubacterium spp. және Peptostreptococcus spp. азайды. Bacteroides fragilis үщін ұлғаю байқалды. Бұл өзгерістер екі апта ішінде қалпына келді.

Төзімділік механизмі

Пенициллиндердің, цефалоспориндердің, аминогликозидтердің, макролидтердің және тетрациклиндердің белсенділігін жоятын резистенттілік механизмдері препараттың бактерияға қарсы белсенділігін бұзбайды. Өтуге арналған бөгеттер (Pseudomonas aeruginosa-да таралған) және эффлюкс механизмдері сияқты басқа резистенттілік механизмдері де моксифлоксацинге сезімталдыққа ықпал етуі мүмкін.

Моксифлоксацинге іn vitro төзімділік IIтипті топоизомеразаның екеуіндегі, ДНҚ-гиразадағы және IV топоизомеразадағы нысананың мутациясының сатылы үдерісі арқылы пайда болады. Моксифлоксацин грамоң организмдерде белсенді эффлюкс механизмдері үшін нашар субстрат болып табылады.

Басқа фторхинолондармен айқаспалы төзімділік байқалады. Алайда, моксифлоксацин кейбір грамоң бактерияларда бірдей белсенділікпен II және IV топоизомеразаны тежейтіндіктен, мұндай бактериялар басқа хинолондарға төзімді, бірақ моксифлоксацинге сезімтал болуы мүмкін.

Шектік мәндері

Моксифлоксацин үшін EUCAST клиникалық MIC және диск диффуздық шектік мәндер (01.01.2012):

Организм

Сезімтал

Резистентті

Staphylococcus spp.

≤ 0.5 мг/л

≥ 24 мм

> 1 мг/л

< 21 мм

S. pneumoniae

≤ 0.5 мг/л

≥ 22 мм

> 0.5 мг/л

< 22 мм

Streptococcus A, B, C, G топтары

≤ 0.5 мг/л

≥ 18 мм

> 1 мг/л

< 15 мм

H. influenzae

≤ 0.5 мг/л

≥ 25 мм

> 0.5 мг/л

< 25 мм

M. catarrhalis

≤ 0.5 мг/л

≥ 23 мм

> 0.5 мг/л

< 23 мм

Enterobacteriaceae

≤ 0.5 мг/л

≥ 20 мм

> 1 мг/л

< 17 мм

Түрлерге байланысты емес шектік мәндер*

≤ 0.5 мг/л

> 1 мг/л

*Түрлерге байланысты емес шектік мәндер негізінен фармакокинетикалық/фармакодинамикалық деректерге сүйеніп анықталған және нақты түрлердіңMIC таралуына байланысты емес. Олар шектік мәндер берілмеген нақты түрлер үшін ғана пайдалануға арналған, және әлі де түсіндіру мен интерпретациялау критерийлерін анықтауды керек ететін түрлермен пайдалануға арналмаған.

Микробиологиялық сезімталдық

Жүре пайда болған резистенттіліктің таралуы жекелеген түрлер үшін географиялық тұрғыдажәне уақыт өте келе өзгеруі мүмкін, сондықтан әсіресе ауыр инфекцияларды емдеу кезінде резистенттілік туралы жергілікті ақпараттың болғаны жөн. Егер резистенттіліктің жергілікті таралуыосы дәрінің пайдасына, кем дегенде инфекциялардың кейбір типтерінде күмән тудырса, қажет болған жағдайда маманның кеңесіне жүгіну керек.

Әдеттегі сезімтал түрлер

Аэробты грамоң микроорганизмдер:

Gardnerella vaginalis, Staphylococcus aureus* (methicillin-susceptible), Streptococcus agalactiae (B тобы), Streptococcus milleri тобы* (S. anginosus, S. constellatus және S. intermedius) ,Streptococcus pneumoniae* , Streptococcus pyogenes* (A тобы) , Streptococcus viridans тобы (S. viridans, S. mutans, S. mitis, S. sanguinis, S. salivarius, S. thermophiles

Аэробты грамтеріс микроорганизмдер:

Acinetobacter baumanii, Haemophilus influenzae*, Haemophilus parainfluenzae* , Legionella pneumophila,

Moraxella (Branhamella) catarrhalis*

Анаэробты микроорганизмдер:

Fusobacterium spp.,Prevotella spp.

“Басқа” микроорганизмдер:

Chlamydophila (Chlamydia) pneumoniae*,Chlamydia trachomatis*,Coxiella burnetii, Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae*

Жүре пайда болған резистенттілік олар үшін қиындық тудыруы мүмкін түрлер

Аэробты грамоң микроорганизмдер:

Enterococcus faecalis*, Enterococcus faecium*,

Staphylococcus aureus (метициллинге төзімді)+

Аэробты грамтеріс микроорганизмдер:

EnterobacterСloacae*, Escherichia coli*#, Klebsiella pneumoniae*#,

Klebsiella oxytoca,Neisseria gonorrhoeae*+ , Proteus mirabilis*

Анаэробты микроорганизмдер:

Bacteroides fragilis* Peptostreptococcus spp.*

Бастапқыданрезистентті организмдер:

Аэробты грамтеріс микроорганизмдер:

Pseudomonas aeruginosa

___________________________________________________________________________________

* Бекітілген клиникалық көрсетілімдер бойынша клиникалық зерттеулерде сезімтал штаммдарда қанағаттанарлық белсенділік көрсетілген.

# ESBL өндіретін штаммдары әдетте фторхинолондарға төзімді.

+ Бір немесе бірнеше елдерде >50% төзімділік деңгейі.

Қолданылуы

Моксиспан 18 жастан асқан пациенттерде препаратқа сезімтал микроорганизмдер әсерінен болған келесі бактериялық инфекцияларды емдеуге қолданылады.

Моксифлоксацинді әдетте осы инфекцияларды бастапқы емдеу үшін ұсынылатын бактерияларға қарсы дәрілерді қолдану қолайсыз деп саналған жағдайларда ғана немесе бастапқы емдеу тиімсіз болған кезде пайдалану керек:

- жедел бактериялық синусит (талапқа сай диагностикаланған)

- созылмалы бронхиттің өршуі (талапқа сай диагностикаланған)

- ауруханадан тыс пневмония, ауыр жағдайларды қоспағанда

- кіші жамбас ағзаларының ауырлық дәрежесі жеңіл немесе орташа қабынбалы аурулары (әйелдердің жыныс жолдарының жоғарғы бөліктерінің инфекциялары, сальпингитті және эндометритті қоса), ассоциацияланған тубоовариальді немесе жамбастық абсцессіз.

Үлбірлі қабықпен қапталған Моксиспан 400 мг таблеткаларын кіші жамбас ағзаларының жеңіл және орташа қабыну ауруларының монотерапиясында пайдалану ұсынылмайды, бірақ сәйкес келетін бактерияға қарсы басқа дәрімен (мысалы, цефалоспоринмен) үйлестіріп тағайындау керек, моксифлоксациннің Neisseria gonorrhoeae-ге төзімділігінің жоғарылауына байланысты, моксифлоксацинге Neisseria Gonorrhoeae төзімділігі жоққа шығарылуы мүмкін жағдайларды қоспағанда.

Үлбірлі қабықпен қапталған Моксиспан 400 мг таблеткаларын венаішілік моксифлоксацинмен мынадай көрсетілімдер бойынша бастапқы емдеу кезінде жақсаруы байқалған пациенттерде емдеу курсын аяқтау үшін пайдалануға да болады:

• Ауруханадан тыс пневмония

• Терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары

Үлбірлі қабықпен қапталған Моксиспан 400 мг таблеткаларын терінің және жұмсақ тіндердің кез келген типтегі инфекциясында немесе ауруханадан тыс ауыр пневмонияда бастапқы ем үшін қолданбау керек.

Бактерияға қарсы препараттарды сәйкесінше қолдануға қатысты ресми ұсынымдарды ескеру керек.

Қолдану тәсілі және дозалары

Дозалануы

Моксифлоксацин таблеткаларының ұсынылған дозасы күніне бір рет 400мг құрайды.

Бүйрек/бауыр жеткіліксіздігі

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ, үздіксіз гемодиализ және ұзаққа созылатын амбулаториялық перитонеальді диализ жүргізілетін пациенттерде, дозалау режимін өзгерту қажет емес. («Фармакокинетикасы» бөлімінен толығырақ қараңыз).

Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін деректер жеткіліксіз («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

Пациенттердің басқа да ерекше топтары

Егде жастағы адамдарда және дене салмағы төмен пациенттерде дозаны түзету қажет емес.

Балалар мен жасөспірімдер

Моксиспанды балалар мен жасөспірімдерге (<18 жасқа дейін) қолдануға болмайды. Моксифлоксациннің балалар мен жасөспірімдердегі тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

Қолдану тәсілі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткаларды тұтастай жұтып, жеткілікті мөлшердегі сұйықтықпен ішу және тамақ ішуге байланыссыз қабылдау керек.

Қабылдау ұзақтығы:

Үлбірлі қабықпен қапталған Моксиспан 400 мг таблеткаларын мынадай емдеу ұзақтығымен пайдалану керек:

- созылмалы бронхиттің өршуі -5-тен 10 күнге дейін

- ауруханадан тыс пневмония - 10 күн

- жедел бактериялық синусит - 7 күн

- кіші жамбас ағзаларының ауырлық дәрежесі жеңіл немесе орташа қабынбалы аурулары - 14 күн

Сатылы (вена ішіне, содан соң пероральді) ем.

Клиникалық зерттеулерде пациенттердің көпшілігі венаішіліктен пероральді емге 4 күн ішінде (ауруханадан тыс пневмонияда) немесе 6 күн ішінде (терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында) көшеді. Венаішілік және пероральді емнің ұсынылған жалпы ұзақтығы ауруханадан тыс пневмония үшін 7-14 күнді және терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары үшін 7-21 күнді құрайды.

Ұсынылған дозаны (тәулігіне 1 рет 400 мг) және Моксиспанмен емдеу ұзақтығын жоғарыда келтірілген көрсетілімдер үшін арттырмау керек.

Жағымсыз әсерлері

Клиникалық зерттеулер барысында 400 мг моксифлоксацинді вена ішіне немесе ішке (тек қана вена ішіне, сатылы ем (вена ішіне/ішке) және ішке) күн сайын қолдану кезінде байқалған, сондай-ақ постмаркетингтікхабарламалардан алынған, жиілігі бойынша бөлінген жағымсыз реакциялар төменде келтірілген.

Жүрек айну мен диареядан басқа, барлық жағымсыз реакциялар 3%-дан төмен жиілікпен байқалды.

Әрбір жиілік тобында жағымсыз құбылыстар ауырлығының азаю тәртібімен ұсынылған. Жиілігі былай жіктелген:

жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін); жиі емес (≥ 1/1000 - <1/100 дейін); сирек (≥ 1/10000 - <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000).

Жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін)

- төзімді бактериялардан немесе зеңдерден туындағанасқын инфекциялар, мысалы, ауыз қуысыныңжәне қынаптық кандидоз;

- бас ауыруы, бас айналуы;

- гипокалиемиясы барпациенттерде QT аралығының ұзаруы («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Айрықша нұсқаулар» бөлімдерін қараңыз);

- жүрек айнуы, құсу, іштің төменгі бөлігінің және асқазанның ауыруы, диарея;

- трансаминаза деңгейінің жоғарылауы;

Жиі емес (≥ 1/1000 - <1/100 дейін)

-анемия; лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения, тромбоцитемия, қан эозинофилиясы, протромбин уақытының ұзаруы/Халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) көрсеткішінің ұлғаюы;

- аллергиялық реакциялар («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз)

-гиперлипидемия;

- мазасыздықреакциялары, психомоторлық гиперактивтілік / үрейлену,

пара- және дизестезия, дәм сезудің бұзылуы (оның ішінде өте сирек жағдайларда - агевзия), сананың шатасуы және бағдарсыздық, ұйқы бұзылулары (көбінесе, ұйқысыздық), тремор, бас айналуы, ұйқышылдық;

- көрудің бұзылуы, соның ішінде диплопия және көздің бұлдырауы (әсіресе ОЖЖ реакциялары барысында);

- QT аралығының ұзаруы («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз), жүрек қағуы, тахикардия, жыпылықтағанаритмия, стенокардия;

-вазодилатация;

- ентігу (оның ішінде демікпе жай-күйі);

- тәбеттің және тамақ ішудің төмендеуі, іш қату, диспепсия, метеоризм,

гастрит, амилаза деңгейінің жоғарылауы;

- бауыр жеткіліксіздігі (лактатдегидрогеназа деңгейінің жоғарылауын қоса), билирубин деңгейінің жоғарылауы, гамма-глутамил трансфераза деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы;

- қышыну,бөртпе, есекжем, терінің құрғауы;

-артралгия, миалгия;

- сусыздану;

- жай-күйінің нашарлауы (негізінен әлсіздік немесе қажу), ауырсыну жағдайлары (арқаның, кеуденің, жамбас аймағының және аяқ-қолдардың ауыруын қоса), терлеу.

Сирек (≥ 1/10000 - <1/1000 дейін)

- анафилаксия, өте сирек, өмірге қауіпті шокты қоса,аллергиялық ісіну/ангиоэдема (өмірге қауіп төндіруі ықтимал көмейдің ісінуін қоса);

- гипергликемия, гиперурикемия

- эмоционалдық орнықсыздық, депрессия (өте сирек жағдайлардаөзіне зиян келтіруі мүмкін мінез-құлықпен, мысалы, суицидтік ойлар немесе өзін-өзі өлтіруге әрекеттену сияқтылар), елестеулер;

- гипестезия, иіс сезудің бұзылуы, (оның ішінде аносмия), ұйқының бұзылулары, қимыл үйлесімінің бұзылуы (әсіресе, бас айналуына байланысты жүріс-тұрыс бұзылуларын қоса), құрысулар, эпилепсия талмаларын қоса, зейін қоюдың бұзылуы,сөйлеудің бұзылуы, амнезия, шеткерінейропатия және полинейропатия;

- көздің қарығуы;

- құлақтың шыңылдауы, естудің бұзылуы, соның ішінде саңыраулық (әдетте, қайтымды);

- қарыншалық тахиаритмия Синкопа, (яғни, жедел және қысқа уақытқа естен тану);

- гипертензия, гипотензия

- дисфагия, стоматит, антибиотикпен байланысты колит (өте сирек жағдайларда өмірге қауіп төндіретін асқынулармен байланысты жалған жарғақшалы колитті қоса);

- сарғаю, гепатит (көбіне холестаздық);

-тендинит, бұлшықет құрысулары, бұлшықет тартылуы, бұлшықет әлсіздігі;

- бүйрек функциясының бұзылуы (қандағы мочевина азоты және креатинин деңгейінің жоғарылауын қоса), бүйрек жеткіліксіздігі;

- ісінулер;

Өте сирек (<1/10000)

- пpотpомбин концентрациясының жоғарылауы және халықаралық қалыптасқан қатынастың төмендеуі, агранулоцитоз

-гипогликемия;

- өзін-өзі танымау, психоздық реакциялар (суицидтік ойлар немесе өзін-өзі өлтіруге әрекеттену сияқты өзіне зиян келтіретін мінез-құлықпен аяқталуы мүмкін),

- гиперестезия;

- уақытша көрмей қалу (әсіресе орталық жүйке жүйесі тарапынан болатын реакциялар жағдайында), увеит және көздің нұрлы қабығының екіжақты жедел трансиллюминациясы;

- спецификалық емес Torsade de Pointes аритмиясы,жүректің тоқтауы;

васкулит;

- шұғыл дамыған гепатит, өмірге әлеуетті қауіп төндіретін бауыр жеткіліксіздігі (оның ішінде өлім жағдайлары);

- буллездік тері реакциялары, мысалы, Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермалық некролиз (өмірге әлеуетті қауіпті, «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз);

- сіңірлердің үзілуі («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз), артрит, бұлшықеттердің сіресуі;

- Гравис миастениясы симптомдарының өршуі.

Моксифлоксацинмен емдеу кезінде де туындауы мүмкін, басқа фторхинолондармен емдеген соң болған келесі жағымсыз әсерлердің өте сирек жағдайлары туралы хабарланды: бассүйекішілік қысымның жоғарылауы (мидың жалған туморын қоса), гипернатриемия, гиперкальциемия, гемолиздік анемия, рабдомиолиз, фотосезімталдық реакциялары («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Болжамды жағымсыз реакциялары туралы хабарлар

Препараттың болжамды жағымсыз реакциялары туралы берілген деректер дәрілік заттың пайда/қауіп арақатынасына ұдайы мониторинг жүргізуге мүмкіндік беретін өте маңызды кезең болып табылады. Медицина қызметкерлері кез келген болжамды жағымсыз реакциялар туралы ақпаратты нұсқаулықтың соңында берілген байланыс деректері, сондай-ақ ұлттық ақпарат жинау жүйесі арқылы ұсынуы керек.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- моксифлоксацинге немесе басқа да хинолондарға, фторхинолондарға,сондай-ақ препараттың қосымша компоненттерінің кез келгеніне белгілі аса жоғары сезімталдық

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

- жүктілік және лактация кезеңі

- анамнезінде хинолондарды қолданумен байланысты сіңір аурулары/зақымдануларыбар пациенттер

Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде моксифлоксациннің әсерінен кейін электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы түріндегі жүрек электрофизиологиясындағы өзгерістер байқалды. Осыған байланысты қауіпсіздік себептері бойынша моксифлоксацинді мынадай аурулары бар пациенттерге қолдануға болмайды:

- QT аралығының туа біткен немесе расталған ұзаруы

- электролиттік бұзылыстар, мысалы, емделмеген гипокалиемия

- клиникалық елеулі брадикардия

- сол жақ қарыншаның лықсыту фракциясының төмендеуімен клиникалық маңызды жүрек жеткіліксіздігі

- анамнезінде симптоматикалық аритмияның болуы

Моксиспанды QT аралығын ұзартатын басқа препараттармен бірге тағайындауға болмайды («Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз)

-бауыр функциясының бұзылуы бар (Чайлд-Пью бойынша С класы) және трансаминазалар деңгейі қалыптың жоғары шегінен 5 есе асатын пациенттер (шектеулі клиникалық деректерге байланысты)

- галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактозалық мальабсорбциясының тұқым қуалайтын сирек аурулары бар пациенттер.

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

QT аралығын ұзартуға моксифлоксациннің және QT аралығын ұзартатын басқа дәрілік препараттардың аддитивті әсерін жоққа шығаруға болмайды, бұл қарыншалық аритмиялардың, оның ішінде «пируэт» типті полиморфтық қарыншалық тахикардияның даму қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Осыған байланысты моксифлоксацинді төменде келтірілген препараттардың кез келгенімен тағайындауға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін де қараңыз):

- IA класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

- III класты аритмияға қарсыпрепараттар (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

- психозға қарсы дәрілер (мысалы, фенотиазиндер, пимозид, сертиндол, галоперидол, сультоприд);

- трициклдық антидепрессанттар;

- вена ішіне енгізілетін кейбір микробқа қарсы саквинавир, спарфлоксацин, эритромицин препараттары, пентамидин, безгекке қарсы дәрілер, атап айтқанда галофантрин;

- кейбір антигистаминді препараттар (терфенадин, астемизол, мизоластин);
- басқалары (вена ішіне енгізілетін цизаприд, винкамин, бепридил, дифеманил).

Моксиспанды калий деңгейін төмендетуі мүмкін дәрілік заттарды (мысалы, ілмектік және тиазидтік диуретиктер, ішті жүргізетіндер және клизмалар (жоғары дозаларда), кортикостероидтар, В амфотерицині) немесе клиникалық елеулі брадикардиямен астасқан препараттарды қабылдайтын пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

Құрамында екі валентті немесе үш валентті катиондар бар препараттарды (мысалы, магний немесе алюминий бар антацидтер, диданозин таблеткалары, сукральфат және темір немесе мырыш бар дәрілер) және моксифлоксацин қабылдау арасында шамамен 6 сағат аралық сақтау керек.

Белсендірілген көмір мен моксифлоксацинді 400 мг дозада ішке бір мезгілде қолдану сіңірілудің айқын тежелуіне және препараттың жүйелі биожетімділігінің 80%-дан астам төмендеуіне әкелді. Сондықтан бұл екі препаратты бірге пайдалану ұсынылмайды.

Моксифлоксациннің дозаларын қайталап тағайындағанда дені сау адамдарда дигоксиннің ең жоғары концентрациясы шамамен 30%-ға артты, мұндайда дигоксиннің «концентрация – уақыт» қисығы астындағы ауданы (AUC) мен ең төмен концентрациясы арақатынасы өзгермейді.

Қант диабеті бар еріктілерде жүргізілген зерттеулерде моксифлоксацинді және глибенкламидті ішке бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы глибенкламидтің шыңдық концентрациясының шамамен 21%-ға төмендеуіне әкелді. Моксифлоксацин мен глибенкламидтің аталған біріктірілімі гипергликемияның теориялық тұрғыдан жеңіл, транзиторлық түрінің дамуына әкелуі мүмкін. Дегенмен, байқалатын фармакокинетикалық өзгерістер фармакодинамикалық параметрлердің (қандағы глюкоза, инсулин) өзгеруіне әкелген жоқ. Демек, моксифлоксацин мен глибенкламид арасындағы клиникалық тұрғыдан маңызды әрекеттесу байқалмады.

ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) өзгеруі

Бактерияға қарсы дәрілерді, әсіресе фторхинолондар, макролидтер, тетрациклиндер, ко-тримоксазол және кейбір цефалоспорин қабылдайтын пациенттерде пероральді антикоагулянт белсенділігі ұлғаюының көптеген жағдайлары туралы хабарланды. Қауіп факторларына инфекциялық және қабыну үдерістері, пациенттің жасы және жалпы жағдайы жататын сияқты. Мұндай шарттарда ХҚҚ өзгеру себебі – инфекция ма немесе емдеу ме, анықтау қиын. Сақтық шаралары ретінде жиі ХҚҚ бақылау, және қажет болса пероральді антикоагулянттың дозасын түзету қажет.

Клиникалық зерттеулер моксифлоксацинді келесі препараттармен бір мезгілде қолданғанда өзара әрекеттесулердің жоқтығын көрсетті: ранитидин, пробеницид, ішуге арналған контрацептивтік дәрілер, құрамында кальций бар қоспалар, парентеральді қолдануға арналған морфин, теофиллин, циклоспорин немесе итраконазол.

Адамның Р450 цитохромы ферменттері пайдаланылған in vitro зерттеулерде бұл нәтижелер расталады. Осы нәтижелерге қарағанда, Р450 цитохромы ферменттерінің қатысуымен метаболизмдік өзара әрекеттесу ықтималдығы аз.

Кортикостериодтар

Егде жастағыпациенттер тобында,бүйрек тарапынан бұзылулары бар пациенттерде және ағзалар трансплантациясы жасалған пациенттерде байламдардың зақымдану қаупі жоғары, сондықтанфторхинолондарды кортикостероидтармен бір мезгілде қолданудан аулақ болған жөн, өйткені байламдардың зақымдану қаупі артады, осыған байланысты бұл препараттарды біріктіріп пайдаланудан аулақ болу керек.

Тамақ өнімдерімен өзара әрекеттесуі

Тамақ ішумен (сүт өнімдерін қоса) моксифлоксациннің клиникалық елеулі өзара әрекеттесуі байқалмады.

Айрықша нұсқаулар

Моксифлоксацинмен, әсіресе ауырлығы төмен дәрежедегі инфекциялар кезінде емдеу басымдылығын бағалағанда «Айрықша нұсқаулар»бөліміндегі ақпаратты ескеру керек.

QT аралығының ұзаруы және QT аралығының ұзаруымен әлеуетті байланысы бар клиникалық жағдайлар

Моксифлоксацинді қолданғанда кейбір пациенттерде QT аралығының ұзарғаны байқалуы мүмкін. Клиникалық зерттеу бағдарламасында алынған ЭКГ талдауы кезінде, моксифлоксациннің аясында QT аралығының ұзаруы 6 мсек ± 26 мсек құрады, бұл бастапқы көрсеткіштен 1.4%-ға артық. Әйелдерде, еркектермен салыстырғанда, QT аралығының ұзаруына бейімділік күштірек болғандықтан, олардың QT аралығының ұзаруына ықпал ететін препараттарға сезімталдығы жоғары болуы ықтимал. Егде пациенттер де мұндай препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Моксифлоксацинді қабылдайтын пациенттерде қандағы калий деңгейін төмендетуі мүмкін препараттарды сақтықпен пайдалану керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімдерін де қараңыз).

Моксиспанды жедел миокард ишемиясы немесе QT аралығының ұзаруы сияқты ағымдағы аритмияға бейім жағдайлары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек (әсіресе әйелдер мен егде жастағы пациенттерде), өйткені бұл қарыншалық аритмия («пируэт» типті полиморфты қарыншалық тахикардияны қоса) қаупінің жоғарылауына және жүректің тоқтап қалуына әкелуі мүмкін («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

QT аралығының ұзару дәрежесі препарат концентрациясының жоғарылауымен өсуі мүмкін, сондықтан ұсынылған дозадан арттырмау керек.

Жүрек аритмиясының белгілері пайда болғанда препарат қабылдауды тоқтатып, электрокардиографиялық зерттеу жүргізу керек.