Ко-Пренесса 2мг/0,625мг, №30, табл.

Сипаттама

Дәрілік препаратты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық (Қосымша-парақ)

Саудалық атауы

Ко-Пренесса^®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі, дозасы

2 мг/0,625 мг таблеткалар

4 мг/1,25 мг таблеткалар

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген периндоприл

АТХ коды С09ВА04

Қолданылуы

- эссенциялық артериялық гипертензия

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- периндоприлге, индапамидке, АӨФ тежегіштеріне және сульфонамидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- анамнездегі АӨФ тежегіштерімен ем аясында болатын ангионевроздық ісіну

- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

- декомпенсация сатысындағы жүрек жеткіліксіздігі (негізгі емболмағанда)

- бүйректің айқын немесе орташа жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин)

- гемодиализ

- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

- бауыр энцефалопатиясы

- гипокалиемия

- «пируэт» типті қарыншалық аритмияны тудыруы мүмкін аритмияға қарсы дәрілермен бір мезгілде қабылдау

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м²) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі емделмейтін пациенттер

- сакубитрил/валсартан біріктірілген еммен бір мезгілде қолдану. Ко-Пренессаны сакубитрил/валсартанды соңғы қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды

- қанның теріс зарядталған беткейлерімен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу

- бүйрек артериясының екі жақты айқын стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек артериясының стенозы

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Литий препараттары мен АӨФ тежегіштерін біріктіріп қабылдағанда сарысуда литий концентрациялары қайтымды жоғарылаған және литийдің уытты әсерлері дамыған жағдайлар болды. Тиазидтік диуретиктерді қатар қабылдау даму қаупі бұрыннан бар уыттылықты арттыруы және литий уыттылығын күшейтуі мүмкін. Периндоприл мен литий препараттарын біріктіріп қабылдау ұсынылмайды, бірақ, қажет болса, қан сарысуында литий мөлшерін мұқият бақылап отыру керек.

Баклофен гипотензиялық әсер айқындылығын күшейтеді (АҚ деңгейін және Ко-Пренесса^® дозасын бақылап отыру қажет).

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), оның ішіндекүніне≥ 3 г дозадағы ацетилсалицилқышқылы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) тежегіштері және селективті емес ҚҚСД АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетеді. Бұдан бөлек, ҚҚСД және АӨФ тежегіштері қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауына аддитивті әсер етіп, бүйрек функциясының нашарлауына әкеледі. Аталған әсер қайтымды сипатқа ие, бірақ сирек жағдайларда, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, мысалы, егде жастағы пациенттерде немесе сусыздану кезінде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі дамуы мүмкін. Осындай пациенттерде емдеуді бастар алдында бүйректің функционалдық белсенділігін бағалау және, қажет болса, организмнің жеткілікті гидратациясын қамтамасыз ету керек. Біріктірілген емнің басында, сондай-ақ ем кезінде мезгіл-мезгіл бүйрек функциясына мониторинг өткізу керек.

Трициклды антидепрессанттар мен нейролептиктерді АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қабылдау артериялық қысымның әріқарай төмендеуіне және ортостаздық гипотензияның даму қаупінің артуына әкелуі мүмкін.

Кортикостероидтар және тетракозактид Ко-Пренессаның гипотензиялық әсерін азайтады (кортикостероидтардың әсерінен болатын су және тұз іркілісі).

Басқа топтарға жататын гипотензиялық препараттарды бір мезгілде қабылдау гипотензиялық әсердің күшеюіне әкелуі мүмкін.

АӨФ тежегіштері диуретиктер туғызатын калийдің жоғалуын азайтады.

Периндоприл/индапамид қабылдаған кейбір пациенттерде қан сарысуында калий мөлшері әдетте қалып шегінде қалса да, гиперкалиемия дамуы мүмкін. Калий жинақтайтын диуретиктер (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид), құрамында калий бар қоспалар немесе тұз алмастырғыштар қан сарысуында калий мөлшерінің едәуір көбеюіне әкелуі мүмкін. Периндоприл/индапамидті триметоприм мен ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) сияқты қан сарысуында калий мөлшерін арттыратын басқа препараттармен бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек, өйткені триметопримнің амилорид сияқты калий жинақтаушы несеп айдайтын дәрі ретінде әсер ететіні белгілі. Сондықтан жоғарыда аталған препараттармен периндоприл/ индапамидті біріктіру ұсынылмайды.

Егер айқын гипокалиемияға орай қатарлас қолдану көрсетілсе, препараттар ерекше сақтықпен және сарысудағы калий мөлшері мен ЭКГ мониторингін жиі өткізумен пайдаланылуы тиіс.

АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды (инсулиндер, сульфонамидтер) бірге қабылдау гипогликемиялық әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Гипогликемия көріністерінің басталуы өте сирек (глюкоза жағымдылығының жақсаруы инсулинге қажеттіліктің төмендеуіне әкеледі).

АӨФ тежегіштерін аллопуринол, цитостатиктер немесе иммунодепрессанттар, жүйелік кортикостероидтармен немесе прокаинамидпен біріктіріп қабылдағанда лейкопенияның даму қаупі артады.

АӨФ тежегіштері кейбір анестезиялық препараттардың гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.

Жоғары дозалардағы диурездік препараттармен алдын ала ем, әсіресе, АҚК төмендеген және/немесе электролиттік бұзылулары бар пациенттерде, АӨФ тежегіштерімен емнің басында АҚ айқын төмендеуіне және гипотензияның басталу қаупіне әкелуі мүмкін.

Алтын препараттарымен (алтын ауротималаты) инъекциялық емнен өтетін және АӨФ тежегіштерімен қатарлас емделіп жүрген пациенттерде нитритоидты реакциялар (беттің қызаруы, жүрек айну, құсу және гипотензия) туралы сирек хабарламалар бар.

Аритмияға қарсы IA класс препараттары (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), аритмияға қарсы III класс препараттары (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), кейбір нейролептиктер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамидтер (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенон туындылары (дроперидол, галоперидол), басқа нейролептиктер (пимозид), бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин (венаішілік), галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин (венаішілік), метадон, астемизол, терфенадин индапамидпен біріктірілімде қарыншалық аритмияның (атап айтқанда, «пируэт» типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия) даму қаупін арттырады. Гипокалиемия осы әсердің дамуына ықпал етеді, осыған байланысты калий деңгейін тұрақты бақылау, қажет болса, дер мезгілінде түзету және QT аралығына мониторинг өткізу керек.

Индапамидті және калий деңгейін төмендететін препараттарды (амфотерицин В вена ішіне, глюко- және минералокортикоидтарды жүйелі қолданғанда, тетракозактид, көтермелеуші іш жүргізетін дәрілер) бір мезгілде қолданғанда гипокалиемияның даму қаупі артады. Калий концентрациясын бақылау және, қажет болса, оны түзету керек. Іш жүргізетін дәрілерді тағайындау қажет болғанда ішек моторикасын көтермелеу әсері жоқ препараттарды пайдалану керек.

Ко-Пренесса^® жүрек гликозидтерімен бірге тағайындалғанда гипокалиемияның жүрек гликозидтерінің уытты әсерін күшейтуі мүмкін екенін ескеру керек. Калий деңгейін және ЭКГ бақылап отыру және, қажет болса, емдеуді түзету керек.

Метформин қабылдау аясында болатын сүт қышқылды ацидоз, сірә, индапамидтің әсер етуі себеп болатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігімен байланысты. Егер сарысулық креатинин деңгейі ерлерде 1,5 мг/дл (135 мкмоль/л) және әйелдерде 1,2 мг/дл(110 мкмоль/л) мәнінен асып кетсе, метформинді пайдалануға болмайды.

Организмнің диурездік препараттарды қабылдаудан туындаған елеулі дегидратациясында құрамында йод бар контрастылы заттарды жоғары дозаларда қолдану аясында бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Құрамында йод бар контрастылы заттарды қолданар алдында регидратация жасау қажет.

Кальций тұздарымен бір мезгілде қолданғанда оның несеппен экскрециясының төмендеуі нәтижесінде қан плазмасында кальций мөлшері артуы мүмкін.

Циклоспоринді тұрақты қолдану аясында Ко-Пренесса^® қолданылғанда тіпті су-электролит теңгерімі бұзылмаған жағдайда да плазмада креатинин деңгейі жоғарылайды.

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол): бір мезгілде ко-тримоксазол (триметоприм/ сульфаметоксазол) қабылдайтын пациенттерде гиперкалиемияның жоғары даму қаупі білінді.

Экстракорпоральді ем: Ауыр анафилактоидтық реакциялардың жоғары туындау қаупіне орай, жоғары гидравликалық өткізгіштігі бар белгілі бір жарғақшалармен (мысалы, полиакрилнитрил жарғақшалар) жасалатын диализ немесе гемофильтрация және декстран сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі сияқты қанның теріс зарядталған беткейлермен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу. Егер осындай емдеу қажет болса, диализ жарғақшасының басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануға назар аудару керек.

Сакубитрил/валсартан: Бір мезгілдегі неприлизин мен АӨФ тежелісі ангионевроздық ісінудің туындау қаупін арттыруы мүмкін екендіктен, периндоприлді сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан қабылдауды периндоприлмен емнің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды. Периндоприлмен емді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды. АӨФ тежегіштерін циклоспоринмен бір мезгілде қолданғанда гиперкалиемия туындауы мүмкін. Қан сарысуында калий мөлшерін бақылау ұсынылады.

Гиперкалиемия АӨФ тежегіштерін гепаринмен бір мезгілде қолданғанда туындауы мүмкін. Қан сарысуындағы калий деңгейіне мониторинг ұсынылады.

Айрықша сақтандырулар

Периндоприл мен индапамид үшін ортақ жайттар

Периндоприл/индапамид бекітілген біріктірілімінің 2,5 мг/0,625 мг таблеткалары төмен дозаларын қолданғанда,препарат компоненттерінің әрқайсысын ең төмен ұсынылатын дозаларда қолданумен салыстырғанда, гипокалиемияны қоспағанда, жағымсыз реакциялар жиілігінің едәуір төмендеуі анықталмады. Егер пациент өзі үшін гипертензияға қарсы екі жаңа препаратты бір мезгілде қабылдап жүрсе, идиосинкразиялық реакциялар жиілігінің артуын жоққа шығаруға болмайды. Қауіпті азайта түсу үшін науқастың жай-күйін мұқият қадағалау қажет.

Литий

Литий препараттарын периндоприл мен индапамид біріктірілімімен пайдалану ұсынылмайды.

Периндоприлмен байланысты

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу:

Өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ), ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотония, гиперкалиемия қаупін және бүйрек функциясының төмендеуін (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігі) арттыратыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды.

Егер РААЖ қосарлы бөгеумен жүргізілетін ем абсолютті қажеттілік болып саналса, оны тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер және АҚ деңгейін жиі мұқият мониторингтеумен жүргізген жөн.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолданбау керек.

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия

АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында нейтропенияның даму қаупі дозаға байланысты сипатта болады және қабылданған дәрілік затқа және қатар жүретін аурулардың болуына тәуелденеді. Нейтропения қатар жүретін аурулары жоқ науқастарда сирек туындайды, алайда қауіп бүйрек функциясы бұзылуы бар науқастарда, әсіресе, дәнекер тіннің жүйелі аурулары (оның ішінде, жүйелік қызыл жегі, склеродермия) аясында артады.

АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін нейтропенияның клиникалық белгілері өздігінен басылады.

Периндоприл дәнекер тіннің жүйелі аурулары бар пациенттерде иммунодепрессиялық дәрілерді, аллопуринол немесе прокаинамидті қабылдау аясында және оларды бірге қолданғанда, әсіресе, бүйрек функциясының бастапқы бұзылуы бар пациенттерде ерекше сақтықпен қолданылу керек. Кейбір пациенттерде, бірқатар жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге төзімді ауыр инфекциялық аурулар пайда болды. Периндоприлді ондай пациенттерге тағайындағанда қандағы лейкоциттер мөлшерін мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады. Пациенттер инфекциялық аурулардың кез келген белгілерін (мысалы, баспа, қызба) дәрігерге мәлімдеуі тиіс.

Жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)

АӨФ тежегіштері, оның ішінде периндоприл қабылданғанда, сирек жағдайларда бет, аяқ-қол, ерін, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуінің дамуын байқауға болады. Симптомдар пайда болғанда Ко-Пренесса^® препаратын қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, ал пациент ісіну белгілері толық басылғанша қадағалануы тиіс. Егер ісіну тек бет пен ерінде болса, әдетте, оның симптомдарын емдеуге антигистаминдік дәрілерді қолдану мүмкін болса да, оның көріністері өздігінен басылады. Көмей ісінуімен қатар жүретін ангионевроздық ісіну өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін. Тілдің, дауыс байламдарының немесе көмейдің ісінуі тыныс жолдарының обструкциясына әкелуі мүмкін. Осындай симптомдар болғанда тері астына дереу 1:1000 сұйылтылған (0,3 немесе 0,5 мл) эпинефрин (адреналин) енгізу және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету керек. Анамнезі күрделі қара нәсілді тұлғаларда ангионевроздық ісіну қаупі басқа нәсіл пациенттерімен салыстырғанда жоғары.

Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес Квинке ісінуі болған пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдағанда оның даму қаупі артуы мүмкін.

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен ем аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды. Осы орайда пациенттерде оқшау симптом ретінде немесе жүрек айну және құсумен біріккен, кейбір жағдайларда беттің осының алдында ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің қалыпты белсенділігімен іштің ауыруы білінеді. Диагноз құрсақ аумағына компьютерлік томография, ультрадыбыстық зерттеу көмегімен немесе хирургиялық араласу сәтінде қойылады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін жоғалады. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген, іш аумағының ауыруы бар пациенттерде дифференциялық диагноз қойылғанда ішектің ангионевроздық ісінуінің даму мүмкіндігін ескеру қажет.

Периндоприлді сакубитрил/валсартанмен біріктіріп қабылдау ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан біріктірілімін периндоприлдің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды. Егер сакубитрил/валсартанмен емдеу тоқтатылса, периндоприлмен емдеудісакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткен соң ғана бастау керек. Басқа бейтарап эндопептидаза тежегіштерін (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыруы мүмкін. Демек, периндоприл қабылдайтын пациенттерде тежегіштермен (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) емді бастар алдында пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

mTOR тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қабылдау

Бір мезгілде mTOR тежегішін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісінудің едәуір жоғары қаупі болуы мүмкін (мысалы, тыныс жолдарының ісінуі немесе тыныс алу жеткіліксіздігімен немесе онсыз тілдің ісінуі).

Десенсибилизация жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

Жарғақ қанатты жәндіктердің (ара, сона) уымен десенсибилизациялау емінде АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген науқастарда өмірге қатерлі ұзаққа созылатын анафилактоидтық реакциялар дамуы жөнінде жекелеген хабарламалар бар. АӨФ тежегіштерін күрделі аллергологиялық анамнезі бар немесе десенсибилизация емшарасынан өткен, аллергиялық реакцияларға бейім науқастарда сақтықпен қолдану қажет. Жарғақ қанатты жәндіктер уымен иммундық ем қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегішін қолданбау керек. Дегенмен де, десенсибилизация емшарасының басталуынан кем дегенде 24 сағат бұрын АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы анафилактоидтық реакциядан сақтануға болады.

ТТЛП аферезін жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде декстран сульфатын пайдаланумен ТТЛП аферезі жасалғанда өмірге қатерлі анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Анафилактоидтық реакцияларға жол бермеу үшін әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емдеуді уақытша тоқтату керек.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Бастапқы гиперальдостеронизм бар пациенттерде, әдетте, әсер ету механизмі ренин-ангиотензин жүйесін тежеуге негізделген гипертензияға қарсы препараттарды қолданғанда клиникалық тиімділігінің төмен екені байқалады. Осыған орай, аталған препаратты ондай жағдайларда қолдану ұсынылмайды.

Гемодиализ

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде жоғары ағынды жарғақшаларды (мысалы, AN69^®) пайдаланумен гемодиализ жасалғанда анафилактоидтық реакциялар білінді. Сондықтан басқа типті жарғақшаны пайдаланған немесе басқа фармакотерапиялық топтың гипотензиялық дәрісін қолданған дұрыс.

Калий жинақтайтын диуретиктер және калий препараттары

Әдетте, периндоприл мен калий жинақтайтын диуретиктерді, сондай-ақ калий препараттарын және құрамында калий бар ас тұзыналмастырғыштарды бірге қолдану ұсынылмайды.

Жөтел

АӨФ тежегішімен ем аясында құрғақ жөтел пайда болуы мүмкін. Жөтел осы топтың препараттарын қабылдау аясында ұзақ сақталады және оларды тоқтатқанда басылады. Пациентте құрғақ жөтел болғанда осы симптомның АӨФ тежегішін қабылдаумен байланысты болуы мүмкін екенін есте ұстау керек. Егер дәрігер АӨФ тежегішімен ем пациентке қажет деп санаса, препарат қабылдауды жалғастыруға болады.

Артериялық гипотензия және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі қаупі (жүректің созылмалы жеткіліксіздігі, су-электролит теңгерімінің бұзылулары бар пациенттерде)

Кейбір патологиялық жай-күйлерде, әсіресе, айқын гиповолемияда және қан плазмасында электролиттер мөлшері төмендегенде (тұзсыз диета немесе диуретиктерді ұзақ қабылдау аясында), АҚ бастапқыда төмен болған, бүйрек артериясының (оның ішінде екі жақты) стенозы, жүректің созылмалы жеткіліксіздігі немесе ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы бар пациенттерде РААЖ елеулі белсенділенуі болуы мүмкін.

АӨФ тежегіштерін қолдану РААЖ бөгелісін туындатады, сондықтан даАҚ күрт төмендеуімен және/немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігінің дамуын айғақтайтын қан плазмасында креатинин концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Бұл құбылыстар препараттың алғашқы дозасын қабылдағанда немесе емнің алғашқы екі аптасы ішінде жиірек байқалады. Кейде бұл жай-күйлер жедел дамиды. Ондай жағдайларда емді жаңғыртқанда периндоприл мен индапамид біріктірілімін төменірек дозада пайдалану, ал артынан дозаны біртіндеп арттыру ұсынылады.

Егде жастағы пациенттер

Ко-Пренесса^® препаратын қабылдауды бастар алдында бүйректің функционалдық белсенділігін және қан плазмасында калий иондарының мөлшерін бағалау қажет. Емнің басында препарат дозасы, әсіресе, АҚК азаюы және электролиттер жоғалуы жағдайында, АҚ төмендеу дәрежесін ескере отырып таңдалады. Осындай шаралар АҚ күрт төмендеуін болдырмауға мүмкіндік береді.

Атеросклероз

Артериялық гипотензия қаупі барлық науқастарда бар, алайда, жүректің ишемиялық ауруы және ми қан айналымының жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратты қолданғанда ерекше сақтық шарасын қадағалау керек. Осындай пациенттерде емдеуді периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларынан бастау керек.

Реноваскулярлық гипертензиясы бар пациенттер

Реноваскулярлық гипертензияны емдеу әдісі реваскуляризация болып табылады. Дегенмен де, АӨФ тежегіштерін пайдалану хирургиялық араласу күтілетін пациенттерде де, хирургиялық араласудың жасалуы мүмкін болмаған жағдайда да жағымды әсерін көрсетеді. Диагностикаланған немесе алдын ала болжанған бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде емдеуді периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төменірек дозаларынан бастау керек. Кейбір науқастарда препаратты тоқтатқанда басылатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.

Басқа қауіп топтары

Жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар (NYHA жіктеуі бойынша IV функционалдық класс) пациенттерде және 1 типті қант диабетімен (калий иондары мөлшерінің өздігінен арту қауіптілігі) науқастарда емдеу периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төменірек дозаларынан және дәрігердің тұрақты бақылауыменбасталуы тиіс.

Артериялық гипертензиямен және жүректің ишемиялық ауруымен науқастар бета-адреноблокаторлар қабылдауды тоқтатпауы тиіс: периндоприл мен индапамид біріктірілімі бета-адреноблокаторлармен бірге пайдаланылуы тиіс.

Қант диабеті бар пациенттер

Ко-Пренесса^® препаратын ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілер немесе инсулин қабылдап жүрген қант диабеті бар пациенттерге тағайындағанда емнің алғашқы айында қан плазмасында глюкоза концентрациясын жүйелі бақылау қажет.

Этникалық өзгешеліктер

Периндоприлдің, басқа АӨФ тежегіштері сияқты, басқа нәсіл өкілдерімен салыстырғанда, қара нәсілді пациенттерде айқындылығы аз гипотензиялық әсер көрсететіні анық. Бұл айырмашылық артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді науқастарда рениннің төмен белсенділігінің жиірек білінуіне себеп болуы мүмкін.

Хирургиялық араласу/Жалпы анестезия

Жалпы анестезия қолданумен хирургиялық араласу жасалатын науқастарда АӨФ тежегіштерін қолдану, әсіресе, гипертензияға қарсы әсер ететін жалпы анестезияға қарсы дәрілерді пайдаланғанда айқын АҚ төмендеуіне әкелуі мүмкін. Хирургиялық араласудан 12 сағат бұрын ұзақ әсер ететін АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді қабылдауды тоқтату ұсынылады.

Қолқа стенозы/Митральді стеноз/Гипертрофиялық кардиомиопатия

АӨФ тежегіштері сол жақ қарыншаның шығу саңылауының обструкциясы бар науқастарға және митральді стенозда сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында холестаздық сарғаю пайда болады. Осы синдром үдегенде кейде өліммен аяқталатын фульминантты бауыр некрозы дамиды.Осы синдромның даму механизмі анық емес. АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында сарғаю болғанда пациент дәрігерге қаралу керек. АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында бауыр ферменттерінің белсенділігі едәуір жоғарылағанда препарат қабылдауды тоқтату керек.

Гиперкалиемия

Гиперкалиемия АӨФ тежегіштерімен, оның ішінде периндоприлмен емдеу кезінде дамуы мүмкін. Гиперкалиемияның қауіп факторлары бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуы, егде жас (> 70 жас), қант диабеті, кейбір қатар жүретін жай-күйлер (дегидратация, жүректің созылмалы жеткіліксіздігінің жедел декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз), калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид сияқты) бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ калий препараттарын немесе құрамында калий бар ас тұзының алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ қан плазмасында калий иондары мөлшерінің артуына ықпал ететін басқа дәрілерді (мысалы, гепарин, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде белгілі ко-тримоксазол, басқа АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының антагонистері, күніне ≥ 3 г ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар) (әсіресе бүйрек функциясы төмендеп кеткен пациенттерде) қолдану болып табылады. Гиперкалиемия жүрек ырғағының күрделі, кейде өлімге әкелетін бұзылуларына әкелуі мүмкін. Егер жоғарыда аталған дәрілерді біріктіріп қабылдау қажет болса, емдеу қан сарысуында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау аясында абайлап жүргізілуі тиіс.

Индапамид

Бауыр функциясының бұзылулары болғанда тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау бауыр энцефалопатиясының дамуына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайда Ко-Пренесса^® препаратын қабылдауды дереу тоқтату керек.

Фотосезімталдық

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясының даму жағдайлары хабарланды. Препаратты қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясы дамыған жағдайда емдеуді тоқтату керек. Диуретиктермен емді жалғастыру қажет болса, тері жабындарын күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелердің әсерінен қорғауға кеңес беріледі.

Су-электролит теңгерімі/Қан плазмасындағы натрий иондарының мөлшері

Емдеу басталуына дейін қан плазмасында натрий иондарының мөлшерін анықтау қажет. Препаратты қабылдау аясында осы көрсеткішті жүйелі бақылап отыру керек. Барлық диурездік дәрілер кейде күрделі асқынуларға алып келетін гипонатриемияны тудыруға қабілетті. Бастапқы сатыдағы гипонатриемия клиникалық симптомдармен қатар жүруі мүмкін, сондықтан жүйелі зертханалық бақылау қажет. Натрий иондарының мөлшерін жиірек бақылау егде жастағы пациенттерге көрсетілген. Бұл егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде одан да жиірек болуы тиіс.

Қан плазмасындағы калий иондарының мөлшері

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен ем гипокалиемияның даму қаупімен байланысты. Жоғары қауіп тобына жататын пациенттердің келесі санаттарында: егде жастағы пациенттерде, жүдеп кеткен немесе біріктірілген дәрі-дәрмектік ем қабылдап жүрген пациенттерде, бауыр циррозы, шеткері ісінулері немесе асциті, жүректің ишемиялық ауруы, жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемиядан (3.4 ммоль/л-ден аз) сақтану қажет. Осы науқастарда гипокалиемия жүрек гликозидтерінің уытты әсерін күшейтеді және аритмияның даму қаупін арттырады.

Жоғары қауіп тобына QT аралығының ұзаруы бар пациенттер де жатады, бұл ретте осы ұзарудың туа біткен себептерден немесе дәрілік заттардың әсерінен туындауымаңызды емес.

Гипокалиемия, брадикардия сияқты, жүрек ырғағының ауыр бұзылуларының, әсіресе, өлімге әкелуі мүмкін «пируэт» типті аритмияның дамуына ықпал етеді. Жоғарыда сипатталған барлық жағдайларда қан плазмасында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау қажет. Калий иондарының мөлшерін алғашқы өлшеуді емдеу басталған алғашқы апта ішінде жүргізу қажет.

Гипокалиемия анықталғанда тиісті емдеу тағайындалуы тиіс.

Қан плазмасындағы кальций иондарының мөлшері

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер кальций иондарының бүйрекпен шығарылуын азайтып, қан плазмасында кальций иондары мөлшерінің мардымсыз әрі уақытша жоғарылауына әкеледі. Айқын гиперкальциемия бұрын диагностикаланбаған гиперпаратиреоз салдары болуы мүмкін. Қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу алдында диурездік дәрілер қабылдауды тоқтату керек.

Қан плазмасындағы глюкоза мөлшері

Қант диабеті бар пациенттерде, әсіресе, гипокалиемия бар болса, қандағы глюкоза мөлшерін бақылап отыру қажет.

Несеп қышқылы

Ем аясында қан плазмасында несеп қышқылының концентрациясы жоғарылаған науқастарда подагра ұстамаларының туындау жиілігі артуы мүмкін.

Диурездік заттар және бүйрек функциясы

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тек бүйрек функциясы сақталған немесе аздап бұзылған пациенттерде толық шамада тиімді (ересек пациенттерде қан плазмасындағы креатинин концентрациясы 2,5 мг/дл немесе 220 мкмоль/л-ден төмен). Егде жастағы пациенттерде КК Кокрофт формуласы бойынша жас, дене салмағы және жыныстың ескерілуімен есептеледі:

(140 - жасы) х дене салмағы

Cl_cr=----------------------------------------------------------

0,814 х қан плазмасындағы креатинин деңгейі

онда:жасы – жыл,

дене салмағы – килограмм,

плазмадағы креатинин деңгейі – мкмоль/л.

Формула ер жынысты егде жастағы пациентке есептелді, әйелге ыңғайлау үшін нәтижесін 0,85-ке көбейту керек.

Диуретиктермен емдеудің басында науқастарда гиповолемияға және гипонатриемияға байланысты шумақтық сүзілу жылдамдығының уақытша төмендеуін және қан плазмасында мочевина концентрациясы мен креатинин жоғарылауын байқауға болады. Бұл бүйректің транзиторлы функционалдық жеткіліксіздігі бүйрек функциясы өзгермеген пациенттерге қауіпті емес, алайда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде оның айқындылығы күшеюі мүмкін.

Спортшылар

Индапамид допинг-бақылау жүргізілгенде оң реакция беруі мүмкін.

Дәріханалар